Reisverslag Suzie B en gezin 2011

We waren door een vriendin gewaarschuwd dat Maleisië tegenwoordig een nieuwe regel heeft ingesteld voor buitenlanders: er wordt een digitale vingerafdruk gemaakt, omdat men vindt dat criminaliteit door buitenlanders wordt veroorzaakt. Hierdoor moeten mensen uren in de rij staan. Nu begrijpen we pas waarom onze medepassagiers als gekken uit het vliegtuig wilden. We wisten ook niet dat we een immigratie formulier bij dezelfde bali moesten inleveren. Terwijl wij in de rij stonden ging mijn man voor ons de formulieren invullen en net voordat we aan de beurt waren had hij de formulieren klaar.

Op weg naar de bagagehal gingen we een prepaid sim kaart halen en Ringits pinnen. Bij de taxi counter kochten we een taxi ticket naar hotel Citrus (Chow Kit). We hadden 3 kleine koffers en 1 kleine trolley bij ons, maar omdat we met z’n vieren waren vond men dat we in een minibus moesten. Deze was 2x zo duur als een gewone taxi, maar daar trapten we niet in en eisten een gewone taxi. Bij de taxi’s konden onze bagages inderdaad niet in de kofferbak, maar geen probleem, een andere taxi had ruimere kofferbak. Onze taxichauffeur zwaaide met leedvermaak naar de andere chauffeur met de kleinere kofferbak.

Citrus hotel zit volgens onze chauffeur niet in een heel goede buurt. ‘O nee’, dachten we maar het viel gelukkig mee. Citrus hotel is gelegen in een volksbuurt: levendig, veel scholieren, kleine zelfstandigen, maar zeker niet onveilig. Een taxi is wel nodig als je naar het centrum moet, maar er zijn 2 shopping malls op loop afstand: The Mall en Sogo met daar tegenover Pertama Mall. De taxi counter bij het hotel/receptie kan je adviseren wat een taxi kost, een vast bedrag of per taximeter afhankelijk van de drukte.

Na 2 dagen KL gingen we met een huurauto naar Taman Negara. Eerst hebben we 2 koffers ter bewaring gebracht bij ons hotel waar we later zouden verblijven in KL. Auto rijden in KL was een avontuur op zich. Eerst moesten we het kantoor van Avis vinden, deze bleek in een chique hotel te zitten. Aziaten zijn niet zo service gericht, je moet zelf met vragen komen want ze leggen niets uit tenzij je ernaar vraagt: hoe rijden we het snelst uit KL, waar is de navigatie die we hebben gereserveerd (sorry, vergeten…), hoe werkt deze, details over de auto enz.
Ondanks de navigatie waren we 2x verdwaald, kleine straatjes worden nl. niet vermeld. Bij een motorzaak besloten we te vragen hoe we de snelweg op kunnen. 2 Mannen gingen ons de weg wijzen, maar de motorverkoper bood aan voor ons te rijden met zijn eigen auto. Na 15 minuten rijden, voorbij de tol, stopte hij en legde hij uit hoe we verder moesten rijden richting Kuala Tahan. Hij was zo aardig dat hij ons zijn visite kaartje gaf zodat wij hem kunnen bellen als we weer verdwaald raken.

Na 3 1/2 uur, met onderweg overstekende apen & koeien, fruitverkopers aan de kant van de weg en palmboomplantages kwamen we aan in Kuala Tahan. De wegen zijn goed begaanbaar. Rijden i.p.v. varen uit Jerentut is dus een andere optie die ze niet aanbieden. Bovendien is benzine erg goedkoop. Op de terugweg is het uitkijken geblazen omdat er veel diepe kuilen in de weg zitten, kapotgereden door volgeladen vrachtwagens.

In Taman Negara verbleven we bij de Rainforest Resort, 10 min. lopen berg op en af van de rivier. Kamers zijn schoon, eten is goed en er is koud bier te krijgen in het winkeltje. De geur van durian is hier sterk te ruiken, er groeien nl. durianbomen midden op het resort. Door Maleisische gasten kregen we ook het aanbod heerlijke durians te proeven. Bij de receptie wordt weinig informatie gegeven. We kregen een plattegrond hoe we naar de rivier moesten nadat we erom hebben gevraagd. Bij aankomst lunchten we bij een floating restaurant en daar boden ze ons aan de uitjes te boeken. Wij gaven aan later te willen beslissen. Na de lunch kregen we een sms van een kennis: “niet bij de floating restaurants eten, daar kreeg ik een voedselvergiftiging!’ Helaas te laat, maar gelukkig werden we niet ziek.

De Rainforest Resort biedt combi tours aan: nachtwandeling, Canopy walk, mountain view, orang asli dorp bezoeken en Rapid Shooting met de boot voor RM160 p.p. Het lijkt duur, maar het voordeel hiervan is dat wij met z’n vieren een eigen gids hadden, inclusief de toegangen en vervoer van/ naar het hotel/ de rivier/ jungle, want je moet de rivier over om Taman Negara in te gaan. Een tour bij de floating restaurant bestaat uit 10 mensen per gids. Tijdens de nachtwandeling vertelt de gids veel over de omgeving, met zoveel mensen hoor je nauwelijks wat er verteld wordt.

Wij hadden een leuke gids, Jacki, die ook leuk omging met de kinderen. Voor de nachtwandeling is geen speciale kleding nodig tenzij het regent. Zaklamp is wel nuttig, maar die kan je ook voor weinig bij de winkeltjes kopen. 2 Nachten in Taman Negara is voldoende. Op de dag van aankomst gingen we ’s avonds om 19.30u de nachtwandeling doen. Een leuke ervaring en grote insecten gezien en helaas geen grotere dieren, daarvoor was het te druk. Net pasar malam zei onze gids.

De volgende ochtend om 9u (onze gids was altijd stipt op tijd) op weg naar de Canopy walk en onderweg vertelde de gids veel over de planten en dieren. Hier en daar plukte hij bruikbare en eetbare planten en vruchten. Het is wel goed om vroeg te gaan omdat je bij de ingang van de Canopy walk lang moet wachten. Er mogen maar 4 mensen tegelijk naar boven met 5 meter afstand van elkaar. Er zijn mensen die daar 2 uren moeten wachten voordat ze aan de beurt zijn. Hou ook rekening mee dat de Canopy walk op vrijdag om 11.30u gesloten is. Wij waren om 9u in de ochtend vertrokken en nog moesten we 40 minuten wachten alvorens naar boven te kunnen. Om 11u waren we klaar, nat bezweet en moe van de wandeling en hebben de mountain view maar overgeslagen, die was weer 1,5 km bergopwaarts lopen.

Je kan op eigen houtje naar de Canopy walk gaan want alle paden zijn met wegbewijzeringen aangegeven, maar met een gids leer je onderweg veel over de jungle en planten. ’s Middags om 15.00u stond onze gids klaar met de boot om ons naar de orang asli dorp te brengen en de Rapid Shooting tocht te doen. Dit moet je gewoon doen, leuk, veel lol en verfrissend. Wij hebben echt genoten van ons verblijf hier, mede dankzij onze leuke gids Jacki.

Vanuit TN weer terug naar KL om de auto terug te brengen. Tip: vraag van te voren waar je precies de auto terug moet brengen. Op de formulier stond alleen KLIA airport, maar de auto moest in een parkeergarage bij de airport worden ingeleverd. Het was even zoeken waar de ingang was. Met een taxi zijn we daarna naar Tune hotel gegaan omdat we de volgende dag naar Kota Bharu moesten vliegen. De kamers bij Tune stellen niet veel voor, maar zijn wel schoon. Tips: gratis internet en pc’s zijn daar beschikbaar, kleding wassen en drogen voor weinig in hun kelder, ga voor het eten met hun shuttle (Rm 1 p.p) naar LCCT. Het eten bij de restaurants bij Tune stelt niet veel voor en je wordt daar lek gestoken door de muggen.

De volgende ochtend vlogen we met Air Asia. Ons vliegtuig kon niet vliegen vanwege technische problemen, er moest een andere vliegtuig komen. Dit betekent dat we wellicht de laatste boot van Kuala Besut naar Perhentian Besar missen. We hebben toen Anjung Holidays, waar we ons verblijf bij Coral View Resort hebben geboekt, geïnformeerd over de situatie. Na 1 uur vertraging konden we eindelijk vertrekken. Anjung Holidays geeft overigens een goede service: verblijf op resort, taxi, bootrit en zonodig ook ander transport werden door hun geregeld. Zij stelden ons ook gerust dat er een boot zal klaar staan ondanks onze vertraging.

Met een snelle taxi rit konden we gelukkig de boot nemen. We bleken de enige gasten te zijn op de boot. De spanning was die dag was kennelijk nog niet voldoende; het waaide zo hard dat we, tijdens ons 1/2 uur durende vaartocht soms 3 meter de lucht in vlogen en met enorme klappen weer terecht kwamen golf na golf. Alleen de kledingstukken onder onze reddingsvesten bleven droog. Resultaat: trillende benen, 2 dagen rug- spierpijn en 2 blije kinderen die genoten hebben van de onverwachte wilde vaartocht. Zelfs de bootsman verontschuldigde zich voor de ruwe zee. De tocht werd goedgemaakt door onze vrienden, met wie we daar hebben afgesproken en ons huisje direct aan het witte strand incl cocosnotenbomen voor de deur. Voor ons vieren hadden we een huisje met 3 bedden en een matras (lees dikke deken). Huisje is schoon, wordt elke dag schoongemaakt maar heeft een luidruchtige airco. Schone handdoeken zijn op elk moment van de dag bij de receptie te leen.

Let op, het verblijf bij Coral View is excl. ontbijt. Eten en drinken zijn goed, je moet alleen vaak lang wachten op je bestelling. Vaak kregen we na 1 uur wachten te horen dat wat we besteld hebben op is. Een beter en goedkoper restaurant is een Chinese restaurant, rechts van Coral View en daarnaast gelegen restaurant Watercolors. Bij beide restaurants zijn bier te krijgen. Bij Watercolours moet je niet na 19.30u komen vanwege de drukte en de voorraden zijn dan op. Om 22.00u krijg je je rekening voor je neus en wordt verzocht te betalen, terwijl je nog niet alles op tafel hebt.

Watersschoenen zijn handig omdat het strand vol zit met aangespoeld coraal. Watersschoenen zijn overigens niet te krijgen in Maleisië. We dachten een leuk uitje naar Perhentian Kecil met de boot te kunnen maken omdat daar een kampong is, maar nagenoeg alles was gesloten vanwege de ramadan in augustus. Rondom ons huisje bij Coral View was veel te zien: ruim 1 meter lange Monitor hagedis (lijkt op een varaan), een aap, een lemur, vleermuizen die om je oren vliegen in de namiddag, vallende cocosnoten en uiteraard glashelder zeewater met mooie vissen en enorme schelpen. Alle benodigheden om te snorkelen zijn daar per dag te huur voor weinig, maar zorg dat je ze in de ochtend huurt anders zijn ze op.

Na Perhentian hadden we 2 nachten bij the Grand continental hotel in Kuala Terengganu geboekt. In het kort: er valt in deze stad niets te beleven. Kamers zijn schoon en ruim, service heel goed, ontbijt slecht. in een shoppingmall waren wij de bezienswaardigheden.

Hierna gingen we 2 nachten naar Kapas Turtle valley. Kapas heeft mooie stranden en bij het snorkelen hebben onze kinderen zelfs een haai gezien. De stranden zijn heel mooi. De huisjes bij Kapas Turtle valley zijn schoon, het eten is heel goed (Sylvia, de Nederlandse eigenaresse kookt zelf), nadeel is dat de kamers geen airco hebben, alleen een ventilator. De 2-persoons bedden hebben een klamboe, maar de losse bedden hebben niets en het stikt van de muggen. Tip: neem klamboe mee.

De stranden bij Kapas zijn heel mooi. Let wel op de oranje kleurige kwallen. Ga bij het snorkelen niets aanraken: koralen en kwallen kunnen pijnlijke blaren veroorzaken. Ooit verdronk een Japanse toerist, hij stak zijn hand in een enorme schelp die plotseling dichtging. Tijdens ons verblijf was een gast ook gebeten door een duizendpoot van 15cm, ze was 2 dagen ziek van geworden. Toen wij daar waren heeft ’t geregend en waaide ’t hard. ’s Nachts hoor je de golven tegen de rotsen beuken.

Van Kapas vlogen we via Kuala Terengganu naar KL. Wij zouden dan de boot van 7u uit Kapas moeten nemen om ons vliegtuig te halen, maar aangezien Kapas Turtle Valley geen aanlegplaats heeft is de aankomst van de boot afhankelijk van het getij. Uiteindelijk zijn we om 7.30u, vanuit het strand met een ladder de boot ingeklommen en naar Marang gevaren. Uit Marang reden we met de taxi in 40 min naar de airport van Kuala Terengganu. Met zelfgebakken cake en een fles water die we van Sylvia als ontbijt kregen, waren we ruim op tijd om de vlucht van 10.05u te nemen.

Aangekomen in KL namen we de taxi naar Melaka, Da Som Inn hotel. Melaka is een leuke stad, schoon, veel te zien en je kunt daar heerlijk eten. Wij hadden Da Som Inn hotel geboekt via Booking.com, achteraf hadden we dat niet hoeven te doen. De prijzen zijn lager als je direct boekt en de eigenaar laat je de kamers zien en geeft je zo de vrijheid zelf een kamer te kiezen. Ondanks dat het Moskee voor het Da Som Inn hotel ligt hebben we geen last gehad van de gebeden. De eigenaars en de mensen die daar werken zijn heel aardig en kunnen je goed adviseren wat te eten/te zien. De eigenaar is een kunstenaar en maakt schilderijen en beschildert T-shirts die hij verkoopt. Wij waren daar alleen 1 nacht, leuker was om daar langer te verblijven.

De volgende dag gingen we terug naar KL en bleven daar 2 dagen alvorens terug te vliegen naar huis. Wij verbleven in hotel The Zon, een centraal gelegen hotel, helaas met een heel luidruchtige omgeving vanwege de bouw van daarnaast gelegen hoogbouw. The Zon ligt op 10 minuten lopen van the twin towers. De kamers zijn schoon, ontbijt is magertjes, maar je kan wel warm Maleisisch ontbijt bestellen die ze vers klaarmaken. Omdat onze vlucht om 2u in de ochtend was, hebben we gevraagd of wij de dag voor ons vertrek langer mochten verblijven. Dat kon, maar dan moeten we ons verblijf met 1/2 dag verlengen en om 18.00u uitchecken. Langer was niet mogelijk tenzij we een dag langer verlengen, maar aangezien wij om 21.00u naar de airport vertrokken was dat niet nodig. Na een tijdje te hebben gekletst met het personeel gaven ze aan niet erg te vinden als we om 18.30u uitchecken.

De dagen werden gevuld met winkelen: Mid Valley Mega mall, Lot 10, Suria mall, Sogo, pasar Senin en Central market. Bij de laatste 2 kan je veel nepdingen kopen. Let op je spullen; wij zagen een toerist die beroofd was van zijn handtas.

Wij zijn 2 weken in Indonesië geweest en daarna 2 1/2 week in Maleisië. Het verschil tussen rijk en arm is in Indonesië meer te merken. Maleisië is ontwikkelder, verkeer is rustiger (men stopt daar voor rood licht, wat wij in Indonesië niet zo vaak zagen en toetert minder). Merk apparaten zoals mobiele telefoons/ tablets zijn in Maleisië meer en goedkoper te krijgen. In Maleisië had ik minder het gevoel dat er misbruik werd gemaakt van toeristen. Ik was alleen verbaasd om de vele hoofddoeken die de vrouwen dragen in Maleisië, je moet je daardoor wat aanpassen qua kleding.

Ons reisschema in Malaysia was: 2 dgn KL, 2 dgn Taman Negara, 1 dag KL, 4 dgn Perhentian, 2 dgn Kuala Terengganu, 3 dgn Kapas, 1 dag Melaka en 2 dgn KL.